Zover zijn we dan... een hele echte heuse verhuis - er is geen stap meer terug.
Gisteren begonnen we met een ontzettend aantal dozen in te pakken; archief, persoonlijke spulletjes, mapjes, nog meer archief, keukenspullen, waaronder hier en daar wat koffie en thee, nog meer mapjes, nog meer archief etc.
Allemaal zaken die we vandaag met evenveel vlijt en ijver op het nieuwe adres begonnen uit te pakken en een plaatsje voor begonnen te zoeken.
Maar toch, het voelt een beetje raar, we zaten goed in onze voormalige school, ruimte zat en ieder had zijn plekje. Je kon er rustig telefoneren, er was altijd wel een hoekje of gaatje waar niemand je kon storen, we konden uit -tig opties kiezen om te eten: keuken, terras, bij “Lut”, op de speelplaats, bij Erna, of gewoon zelf aan je bureau. Dat wordt dus aanpassen – we voelen ons een beetje ontheemd, zoals het waarschijnlijk bij elke verhuis gaat. Afscheid nemen van de oude plek en vol energie de nieuwe kasten, laden en ruimte vullen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten