Ik heb gehuild het voorbije jaar – veel - maar in de regen werden mijn tranen dikwijls onzichtbaar.
Alsof de werkelijkheid me plotseling een handje wou toesteken – me een beetje wou helpen om een beetje sterker, rationeler te worden.
Alsof dit zoveel beter zou zijn...
Dikwijls had ik de moed niet om te kijken, te voelen en te zijn – zonder dat ik me daarom een lafaard voel.
Ik wens je al het beste voor het nieuwe jaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten